خوزستان و شهرستان هایش هنوز ترندهای داغ گوگل هستند/ ازدواج پر سر و صدای نوید محمد زاده با فرشته حسینی/ خطبه غدیر در صدر جست و جو‌های کاربران اینترنتی/ دو بازیگر جوانی که فوت کردند و نامشان ترند شد
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۹۲۷۸۹
روزانه عبارت و مفاهیم متعدد و صد البته متفاوتی از سوی کاربران فضای مجازی در شبکه‌های اجتماعی و موتور‌های جستجوگر جست و جو میشود؛ مفاهیمی که بعضاً با تحولات خبری ارتباط تنگاتنگی دارند و کاربران به دنبال اطلاعات بیشتری در مورد آنها هستند. در بسته خبری پیش روی، به مهم‌ترین مفاهیم جست و جو و بیان دیگر، ترندهای گوگل در ۴۸ ساعت گذشته اشاره شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش «تابناک»؛ در بازه زمانی مورد اشاره، مفاهیم و عباراتی چون «امیرعباس محسنی»، «فرشته حسینی»، «مونا دریس محمودی»، « ایذه در کدام استان است؟»، « امین زند»، «بهبهان در کدام استان است؟»، « خطبه غدیر» و... از مهم‌ترین موضوعاتی بود که کاربران ایرانی در اینترنت به دنبال اطلاعاتی در مورد آنها بودند.
در ادامه درباره این موضوعات به اختصار توضیحاتی داده ایم.
امیرعباس محسنیامیر عباس محسنی یکی از بازیگران جوان سینما و تلویزیون ایران بود که در تاریخ 28 تیرماه سال جاری به واسطه سکته مغزی جان خود را از دست داد.
انتشار خبر فوت این بازیگر جوان سبب شد تا بسیاری از مردم و کاربران فضای مجازی در پی کسب اطلاعات بیشتر در مورد زندگی نامه او باشند.
اطلاعات بیشتر در مورد امیر عباس محسنی اینکه او در فیلم سینمایی «پوپک و مش ماشاالله»، فیلم‌های ویدئویی «در سایه مادر»، «من خودمم»، «شهر در امن و امان است»، «ورود به جزیره»، تله فیلم‌های «گروگان»، «سایه بر خورشید» و سریال‌هایی چون «پنجره»، «آسمان من» و «روبیک» ایفای نقش کرده بود.
در مورد امیر عباس محسنی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید
فرشته حسینیفرشته حسینی بازیگر جوان و معروف سینما و سریال های نمایش خانگی در ایران است که اخیراً نیز انتشار سریال قورباغه که او در آن بازی کرده بود، با اقبال زیادی رو به رو شد.
فرشته حسینی که دارای اصالت افغانستانی است، اخیراً با نوید محمدزاده هم بازی اش در سریال قورباغه و یکی از بازیگران مشهور ایرانی ازدواج کرد.
ازدواج این دو بازیگر سینما برای بسیاری از کاربران اینترنتی جذاب بوده و به همین دلیل درپی یافتن اطلاعات بیشتر در مورد فرشته حسینی در فضای مجازی هستند.
وی از پدر و مادری مهاجر و افغانستانی‌تبار در تهران زاده شد. او در خانواده‌ای پرجمعیت به دنیا آمد و شش خواهر و یک برادر دارد. او از دانش‌آموختگان اصغر محبی، مهتاب نصیرپور، محمد رحمانیان بازیگران پیشکسوت سینما و تلویزیون ایران است.
فرشته حسینی فعالیت هنری‌اش را زمانی که ۹ سال سن داشت آغاز کرد و به‌خاطر حساسیت‌هایی که خانواده‌اش داشتند فعالیتش را از تئاتر شروع کرد. وی در کنار تئاتر در فیلم‌های سینمایی و مستند هم بازی کرده‌است.
مونا دریس محمودیمونا دریس محمودی، ورزشکار و والیبالیست ایرانی است که متولد استان اصفهان است.
درخشش او در بازی های باشگاهی داخل ایران و نیز بازی های ملی سبب شد تا تیم والیبال بواویشتای پرتغال این بازیکن ایرانی را به خدمت بگیرد.
بلافاصله پس از انتشار خبر جذب او در تیم بواویشتا نام او به یکی از ترندهای داغ گوگل تبدیل شد.
وی سابقه بازی در تیم ذوب‌آهن اصفهان و قهرمانی لیگ برتر ایران با این تیم را در کارنامه دارد.
وی در پست مدافع میانی بازی می‌کند. مونا در رشته حسابداری دانشگاه اصفهان تحصیل کرده‌است و سابقه عضویت در تیم ملی زیر ۲۳ سال ایران را دارد.
همچنین مونا دریس محمودی به همراه تیم ملی به مقام هفتمی جام ملت های آسیا در سال ۲۰۱۹ دست یافت.
در مورد مونا دریس حسینی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید ایذه در کدام استان است؟ایذه یکی از شهرستان های استان خوزستان است که در روزهای اخیر به واسطه بحران آب و اعتراضات آبی که در این استان شکل گرفته است، به یکی از ترندهای داغ گوگل و دیگر شبکه های اجتماعی تبدیل شده است.
شهرستان ایذه در سال ۱۳۱۹ تأسیس شده‌است. مرکز این شهرستان، شهر ایذه است.
جمعیت شهرستان ایذه طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، در حدود ۱۹۸۰۰۰ نفر بوده است و ساکنان این شهرستان اکثراً بختیاری هستند.
بیشتر بخوانید
فرمانداری ایذه کشته شدن یک نفر در اعتراضات را تایید کرد انتقاد رضایی از بی‌تفاوتی دولتمردان در قبال خوزستان امین زندامین زند یکی دیگر از بازیگران جوان سینما و تلویزیون ایرانی است که در تاریخ 27 تیرماه درگذشت.
انتشار خبر فوت او نیز همانند مرحوم امیر عباس محسنی سبب شد تا خیلی زود نامش در فضای مجازی و به ویژه گوگل به یکی از عناوین داغ تبدیل شود.
امین زند چند هفته‌ای را به‌دلیل سکته در بیمارستان بستری بود و سرانجام امروز چشم از جهان فرو بست.
امین زند متولد ۱۳۶۲ در نمایش‌های «آخرین بار کی دیدمت گندم»، «روزگارمان را باد برد» و «حسنک کجایی» نقش‌های ماندگاری را ایفا کرده بود.
بهبهان در کدام استان است؟بهبهان یکی دیگر از شهرستان های استان خوزستان است که همانند شهرستان ایذه و نیز بسیاری دیگر از شهرستان های استان در روزهای اخیر شاهد اعتراضات مردمی به واسطه مشکل جدی در تأمین آب شرب و کشاورزی بوده است.
مردم این شهرستان نیز از مسئولان و مقامات ملی و استانی مطالبه این را دارند که حق آنها برای دسترسی به آب آشامیدنی و نیز آب کشاورزی را محترم شمرده و برای تأمین این حق از هیچ کوششی فروگذار نکنند.
شهرستان بهبهان در جنوب شرقی استان خوزستان قرار گرفته و مرکز آن شهر بهبهان است.
سردشت زیدون، منصوریه و تشان شهرهای دیگر آن است. شهرت بهبهان به خاطر لایه‌های گازی زیر زمینی و مناطق نفت خیز، زمین‌های وسیع کشاورزی و فراورده‌های لبنی مرغوب است. از محصولات لبنی آن می‌توان به ماست و پنیر این منطقه اشاره کرد.
شهرستان بهبهان از طرف شمال و شمال شرقی به استان کهگیلویه و بویراحمد و از جنوب به استان بوشهر محدود میشود.
شهرستان بهبهان کنونی تقریباً منطبق با استان اَرَّگان تاریخی است.، همچنین این شهرستان از غرب با شهرستان آغاجاری و از جنوب با شهرستان هندیجان همسایه است.
البته در روزهای اخیر علاوه بر اعتراضات زنگ خطر پیرامون افزایش شمار کرونایی ها نیز در بهبهان به صدا در آمده بود.
بیشتر بخوانید
زنگ خطر افزایش کرونا در بهبهان و ماهشهر خطبه غدیردر آستانه فرارسیدن عید سعید غدیر خم و به انتخاب امام علی (ع) از سوی پیامبر اکرم (ص) به عنوان ولی و جانشین قرار داریم و به همین مناسبت عبارت و عنوان خطبه غدیر نیز در شبکه های اجتماعی و به ویژه گوگل به یکی از ترندهای داغ تبدیل شده است.
توضیح اینکه متن خطبه غدیر به نص سخنان پیامبر(ص) در واقعه غدیر اشاره دارد که امام علی(ع) را جانشین خود معرفی کرد. متن خطبه به سه طریق از پیامبر(ص) نقل شده است: روایت امام باقر(ع)، روایت حذیفة بن یمان و روایت زید بن ارقم.
بیشتر بخوانید
متن کامل خطبه غدیر خم با ترجمه فارسیمنبع: تابناک
کلیدواژه: بحران آب طالبان موج پنجم کرونا بحران آب خوزستان عید قربان امین زند شهرستان ایذه شهرستان بهبهان خوزستان فرشته حسینی نوید محمدزاده بحران آب طالبان موج پنجم کرونا بحران آب خوزستان عید قربان کدام استان اطلاعات بیشتر بیشتر بخوانید فرشته حسینی فضای مجازی خطبه غدیر امین زند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۹۲۷۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واقعاً روس ها درباره جنگ پوتین چه فکر می کنند؟/ سقوط مخاطبان تلویزیون دولتی در روسیه/ روس ها بیشتر چه کلماتی را در گوگل جست و جو می کنند؟
در 23 ژوئن 2023، یوگنی پریگوژین، رهبر واگنر، شورشی علیه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به راه انداخت.
به گزارش جماران، فارن پالیسی در این باره می نویسد: تصمیم پریگوژین منجر به برخی از خارق‌العاده‌ترین صحنه‌ها در تاریخ اخیر روسیه شد. هنگامی که نیروهای گروه واگنر کنترل مرکز استان روستوف را به دست گرفتند، جمعیت شهر علناً شورشیان را در آغوش گرفتند و برای آنها غذا و نوشیدنی آوردند و آنها را در مقابل دوربین های تلویزیونی زنده تشویق کردند. زمانی که پریگوژین شخصاً ظاهر شد، اندکی قبل از اینکه سرانجام شورش خود را رها کرد، همه از او استقبال کردند. اینجا چه خبر بود؟ آیا مردم روستوف صرفاً وضعیت پریگوژین را به عنوان گویای حقایق ناخوشایند در مورد حمله به اوکراین تحسین می کردند؟ آیا آنها فقط ناامیدی خود را از بی کفایتی آشکار سران ارتش عادی ابراز می کردند؟ آیا آنها فکر می کردند که واگنر پیروز می شود و در حال انتخاب طرف خود در این مخاصمه بودند؟ آیا آنها از فرصت برای ابراز نارضایتی گسترده تر استفاده می کردند؟ یا همه موارد فوق - یا هیچ کدام؟
شورش پریگوژین تصویر واضحی از مشکلاتی را ارائه می دهد که هر کسی که سعی می کند بفهمد مردم روسیه واقعاً چه فکری می کنند، با آن مواجه است. اما این سوالی است که نیاز به پاسخ فوری دارد. مقابله با رژیم پوتین و جنگ آن علیه اوکراین بسیار سخت تر خواهد بود مگر اینکه سیاست گذاران و استراتژیست ها بتوانند به درک درستی از افکار عمومی روسیه برسند.
پوتین در سخنرانی شب سال نو خود در پایان سال 2023 این دیدگاه را بیان کرد که می‌خواهد روس‌ها و تا حدی سایرین بپذیرند: مردم روسیه و رهبر آنها یک «جامعه متحد» را تشکیل می‌دهند. در این روایت، بین دیدگاه پوتین برای کشور و آنچه روس‌های معمولی می‌خواهند، فاصله‌ای وجود ندارد و این شامل جنگ در اوکراین میشود، که او آن را به عنوان یک مبارزه قهرمانانه (علیه به اصطلاح نئونازی‌ها) به تصویر می‌کشد که به طور گسترده توسط شهروندان حمایت میشود.
البته واقعیت نسبتاً پیچیده تر است. این ظاهر اجماع یکپارچه توسط یک دولت پلیسی فراگیر اجرا می شود. یک دستگاه امنیتی عظیم همه چیزهایی را که روس‌ها می‌گویند و انجام می‌دهند زیر نظر دارد. برخی از برجسته‌ترین منتقدان پوتین، مانند ولادیمیر کارا مورزا و ایلیا یاشین، به اتهام انتشار «اطلاعات نادرست» درباره ارتش روسیه و جنگ، در حال گذراندن محکومیت‌های چشمگیر زندان هستند. الکسی ناوالنی، مخالف پیشرو، یکی دیگر از فعالان معروف ضد جنگ، اخیراً در شرایط نامشخصی در زندان درگذشت. اندکی پس از آن، دستیار او که در تبعید در لیتوانی زندگی می کرد، مورد حمله وحشیانه یک مهاجم با چکش قرار گرفت.
روس های معمولی به خوبی از خطرات ناشی از گفتن حرف نادرست آگاه هستند. سالمندان هنوز خاطرات روشنی از زندگی در زمان رهبران سابق جوزف استالین و لئونید برژنف دارند، خاطراتی که به طرق مختلف به نسل‌های کنونی رسیده است.
لیوبوف سوبول، فعال اپوزیسیون تبعیدی معتقد نیست که روس‌ها مایلند آنچه را که فکر می‌کنند به مسئولان برگزار کننده نظرسنجی ها بگویند: او به فارن پالیسی گفت: «بیشتر اوقات با پاسخ‌هایی که طرفداران دولت را منحرف می‌کند، نتایج غیرقابل اعتمادی دریافت می‌کنید. کسانی که از رژیم پوتین حمایت می کنند صادقانه و آشکار پاسخ خواهند داد، در حالی که افراد مخالف از ترس انتقام، مشکلات در محل کار و سایر مشکلات از گفتن حقیقت و بیان احساسات واقعی خود می ترسند.»
نظرسنجی قابل اعتماد به حداقل میزان اعتماد نیاز دارد و اعتماد عموماً در همه جوامع بسته، نه تنها روسیه، کم است. دقت هر نظرسنجی افکار عمومی منوط به در دسترس بودن پاسخ دهندگانی است که هیچ ترسی از پیامدهای منفی ندارند و می توانند پرسشگران خود را نسبتاً قابل اعتماد بدانند. هیچ یک از این شرایط در روسیه وجود ندارد.
برگزارکنندگان نظرسنجی در همه جا نگران چیزی هستند که آن را سوگیری مطلوبیت اجتماعی می‌نامند ؛ فشار شدید برای گفتن آنچه می‌دانید از شما انتظار می‌رود، اما در حکومت‌های استبدادی، این مشکل بسیار حادتری است. تعداد کمی از روس‌ها ممکن است نظرات واقعی خود را با کسی که نمی‌شناسند و از طریق تلفن با آنها تماس گرفته در میان بگذارند و حتی تعداد کمتری نیز احتمالاً نظرات مخالف خود را بیان می‌کند.
اینکه غرب و اوکراین چگونه پیام‌های خود را به جمعیت روسیه می‌فرستند، تا حد زیادی به این بستگی دارد که آنها چقدر خوب روس‌ها و طرز فکر آنها را می شناسند.
پی بردن به احساسات عمومی برای خود پوتین که ارتش کوچکی از نظرسنجی های خود را برای ارزیابی روحیه ملی دارد به همان اندازه مهم است. اما آیا واقعاً می تواند به آنها اطمینان داشته باشد تا آنچه را که نمی خواهد بشنود هم به او بگویند؟ او ممکن است هرگز نتواند خود را از روایت‌های تبلیغاتی خود که به طرز شگفت‌انگیزی با رفتار طرفداران پریگوژین در روستوف در تضاد است، رهایی بخشد.
این مشکل با کسانی که در حال انجام نظرسنجی هستند تشدید می شود. دو مورد از برجسته‌ترین سازمان‌های نظرسنجی در کشور، مرکز تحقیقات افکار عمومی روسیه (VCIOM) و بنیاد افکار عمومی (FOM)، تحت کنترل دولت هستند. سومین مورد، مرکز که توسط گروهی از کارشناسان که در سال 2003 از VCIOM جدا شدند تشکیل شد و اغلب به عنوان مستقل توصیف می شود، بارها مورد حمله کرملین قرار گرفته که آن را به عنوان عامل خارجی محکوم کرده است.
دو سال پیش، وبسایت مستقل Proekt تحقیقی را منتشر کرد که ادعا می‌کرد کرملین مستقیما در کار VCIOM دخالت دارد. روزنامه‌نگاران ادعا کردند که VCIOM با تغییر عبارت سؤالات نظرسنجی به روش‌هایی که پاسخ‌های «مناسب» را به پاسخ‌دهندگان القا می کند آنها را تحت فشار قرار می دهند.
همچنین گفته میشود که مقامات دولتی برگزارکنندگان نظرسنجی ها را متقاعد کرده‌اند که از نشان دادن روندهای بلندمدت در میزان اعتماد و محبوبیت پوتین در وبسایت شرکت خود خودداری کنند؛ از جمله پایین‌ترین میزانی که در سال 2018 شروع شد، زمانی که موقعیت او به دلیل اصلاحات عمیقاً نامطلوب بازنشستگی تضعیف شد. اعتماد روس ها به رئیس جمهور خود در مارس 2020 به کمترین میزان در 14 سال گذشته یعنی 28.3 درصد کاهش یافت، اگرچه متعاقباً پس از تهاجم گسترده به اوکراین به شدت افزایش یافت.
بر اساس آخرین نظرسنجی لوادا که در ماه مارس منتشر شد، داده‌های لوادا و سایر نظرسنجی‌های مستقل، مانند روسی فیلد و گروه کرونیکل نشان می‌دهد که حمایت عمومی از جنگ همچنان قوی است ؛ 77 درصد. با این حال، لوادا همچنین تاکید کرد که بیشتر پاسخ دهندگان (52 درصد) طرفدار مذاکرات صلح هستند تا ادامه خصومت ها (40 درصد)، که با خواسته های کرملین همخوانی ندارد. 66 درصد از افراد مورد بررسی موافق بودند که روسیه بهای بسیار بالایی را برای تهاجم پرداخت می کند.
ولادیمیر میلوف، فعال اپوزیسیون می نویسد که این یافته ها تصویر حمایت ظاهراً محکم از جنگ را که اغلب در رسانه ها نقل می شود، پیچیده می کند. او استدلال می‌کند که تعداد کل حامیان ذکر شده در نظرسنجی‌ها باید تفاوت‌های مهم بین کسانی که «بی‌قید و شرط» از جنگ حمایت می‌کنند (گروهی که او ۳۵ تا ۴۰ درصد می‌داند) و آن‌هایی که «بیشتر از آن حمایت می‌کنند تا با آن مخالفت»، به تصویر کشیده شود.
او خاطرنشان می‌کند که نظرسنجی‌ها همواره مخالفت شدیدی را با موج دوم بسیج نظامی برای اعزام به خط مقدم نشان داده، احتمالاً به همین دلیل است که پوتین تاکنون از صدور دستور آن خودداری کرده است.
میلوف همچنین می گوید که مخاطبان تلویزیون دولتی روشی که از دیرباز مورد پسند پوتین برای تثبیت پیامش در اذهان مردم بود در حال کاهش شدید است، که نشانه‌ای از کاهش اعتماد به رسانه‌های رسمی است. او توجه را به تفاوت‌های جمعیتی فاحش در میان پاسخ‌دهندگان جلب می‌کند: حمایت از جنگ در میان افراد مسن و روستایی غالب است، در حالی که در میان جمعیت شهری جوان‌تر در ضعیف‌ترین حالت خود قرار دارد.
اکثریت قریب به اتفاق مردم اساساً بی تفاوت هستند و به نظرسنجی ها و مقامات هر آنچه می خواهند بشنوند را خواهند گفت. برخی از کارشناسان آن را با اصطلاح زیبا "بی تفاوتی آموخته شده" توصیف می کنند.
کارشناسان در حال آزمایش راه‌های جدیدی برای مقابله با مشکل بی اعتمادی به نظرسنجی ها هستند. یکی از این راه ها استفاده از قدرت جمع‌آوری داده‌های اینترنت است. دو دانشمند علوم سیاسی بریتانیایی، در حال بررسی پرسش‌های جستجوی روس‌ها در گوگل و یاندکس، یک موتور جستجوی داخلی هستند.
این داده‌ها، در میان چیزهای دیگر، نشان می‌دهد که روس‌ها از لحاظ مالی بسیار کمتر از آنچه اغلب ادعا میشود احساس امنیت می‌کنند: پرسش‌ها درباره «ورشکستگی»، «تأمین مالی مجدد وام مسکن» و «اهدای کلیه» از آغاز تهاجم افزایش یافته است. جستجوها درباره افسردگی، اضطراب و خودکشی نیز به شدت افزایش یافته است. محققان همچنین افزایش پرسش‌های مربوط به استبداد (از جمله کار مورخ هانا آرنت در مورد توتالیتاریسم و اورول 1984) را دنبال کردند.
برای مدت طولانی، معامله ضمنی میان مردم و کرملین این بوده که پوتین رفاه و ثبات را به ارمغان می آورد و روس ها با سکوت سیاسی به آن پاسخ می دهند. اکنون این معامله با جنگ، با سربازی اجباری، عدم اطمینان اقتصادی شکسته شده است. این روزها حضور رژیم در زندگی شما بسیار زیاد شده است. اکنون در جامعه روسیه افرادی سیاسی شده‌اند که قبلاً به سیاست علاقه نداشتند.
در نهایت یک چیز مسلم است: وقتی کسی به شما می‌گوید که روس‌ها در دیدگاه‌های خود متحد و یکدست هستند، حرف آنها را نپذیرید. فهمیدن اینکه واقعاً در درون آن سرها چه می گذرد آسان نخواهد بود.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود